Als de lichten hier straks uitgaan,
Als ik alles heb gezegd,
Dan kan iedereen op huis aan,
Alleen ik blijf onderweg.
Als de laatste toon is uitgeklonken,
Elk instrument is weggelegd,
Dan blijf ik zoeken,
Naar de klanken,
Waarmee alles word gezegd.

Het gaat van Sliedrecht tot Den Helder,
Van Amsterdam tot aan Maastricht,
Van Rotterdam tot Hengevelden,
Ik zoek het, waar het dan ook ligt,
Ik speel de rol voor wat het waard is,
Voor de glans van het moment,
Onsteekt de hoop wel.
Laat het branden,
Telkens als je er weer bent.

Kom, geef me nog een keer alles,
Laat me zien waarom ik hier ben.
Kom, geef me nog een keer alles,
Tot ik uitgezongen ben.
Tot ik uitgezongen ben.

Als we dansen op het ritme van de eindeloze nacht,
Als we zoeken naar twee armen, als we zoeken naar een lach,
Als we dicht tegen elkaar staan, zoek ik een zin die ertoe doet;
"Het was mooi, we hadden alles, je weet dat ik weer verder moet"

Kom, geef me nog een keer alles,
Laat me zien waarom ik hier ben.
Kom, geef me nog een keer alles,
Tot ik uitgezongen ben.
Kom, geef me nog een keer alles,
Laat me zien waarom ik hier ben.
Kom, geef me nog een keer alles,
Tot ik uitgezongen ben.
Tot ik uitgezongen ben.

Voor als het straks niet meer kan. (echo)
Voor als het straks niet meer gaat. (Geef het nu, nee, niet te laat)
Geef het nu, nee, niet te laat
Geef het nu, nee, niet te laat

(Geef me nog een keer alles,
Geef me nog een keer alles)

Geef het nu, nee, niet te laat
(6